My Oxygens

D : Thira ko smpai bila nak ngajuk nan aku ni?

*saje taknak balas

D : weyh, serious aku minta maaf3. dah nak raya kann

T : kao kan da tak nak ckp nan aku? *saje nak menggedik ngajuk

D : mana ada? tu taktik je tggu smpai kao taknak ngajuk. so still friend?

T : Entaa. kao kena tegur dulu. kalo tak nanges seumur idup aku taknk ckp nan kao

D : okay, tp lama laa nak tggu tuisyen. dtg raya uma kao tp tkd transport rsenya

T : nak seribu daya, tak nak seribu dalih. dah bye !

Dah 3mggu kiteorg tak ber-cot-cet. Haha. sejak hari tuu laa.

"Hari tuu, mmg mcm biasa, Hari yg ceria di tuisyen, dah teachr ajar abes, Qaid dtg tmpat aku, mintk ubat. kira baik aku kasi, ada die gunting paper latihan aku. aku dgn lantasnya pusing ke belakang n koyak kertas die. Die kata tu kertas dinesh. dinesh buat muka frust, aku takut laa +maluu. aku terus diam n belajar. leas lame kemudian, aliah kata, mintak maaf jek, aku un mintak maaf, tp ada ke patut dieorg gelak punya besar sbb dieorg tipu aku. yg sbnrnya kertas tu mmg kertas Qaid. Vavi jek prangai. aku maluu lg, terus diamkan diri. tak ckp nan dieorg lgsg. balik Dinesh msg, aku tak balas."

so mula laa sesi tak berteguran, aku saje jek taknak balas, tp tak mara un. dinesh yg lbh2 fikir mcm2. dtg tuisyen die senyum aku buat derk jek. Haha. aku takkan ckp nan die kalo die tak mulaa kan. then die btl2 tak tgur aku. tp aku masih on jek nan Qaid. pelikk ! ~sepatutnya aku marah Qaid. ehek ehek. tp mmg best lah spnjg gaduh nan Dinesh, gaduh tp boleh gelak ssame sendiri. kenangan nie tak kan aku lupaa kot. Haha. *tuisyen dah nak abes, takut rindu kat dieorg nnti :(